പറിച്ചുനടുമ്പോള്‍...
സീനത്ത് അലി എടത്തനാട്ടുകര
2021 ജൂലൈ 03 1442 ദുല്‍ക്വഅ്ദ 23
ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ വേരുകള്‍
പറിച്ചെടുത്ത്
ആടയാഭരണങ്ങള്‍
അണിയിച്ചെന്നെ
ഇറക്കിവിടുമ്പോള്‍
ഉമ്മയ്‌ക്കൊപ്പം
മുറ്റത്തെ തെച്ചിയും തുമ്പയും
മിഴി തുടയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പടിയ്ക്കല്‍ കാത്തു-
നില്‍ക്കുന്നു വാഹനം!
പുതുമോടികള്‍ക്കൊരു
പണയസമ്മാനം,
താതന്‍ നല്‍കും
പ്രിയ സമ്മാനം!
യാത്ര തുടങ്ങിയപ്പോള്‍...
നീങ്ങിത്തുടങ്ങിയ
വാഹനത്തിലിരുന്നൊരു
പിന്‍കാഴ്ച കണ്ടു ഞാന്‍;
നുകമിറക്കിവെച്ച
നാല്‍ക്കാലിയെപ്പോലെ
ആരും കാണാതെ
ആഞ്ഞൊരു ശ്വാസമെടുത്തു
വലിക്കുന്നൊരാളെ...
ഏറെനാളോമനിച്ചൊരു
അരുമക്കിടാവിനെ
ഏല്‍പിച്ചു കൊടുത്തതിന്‍
ദീര്‍ഘനിശ്വാസമാവാം...
അകലെ കാത്തിരിയ്ക്കുന്നുണ്ട്
ഇന്നോളം കാണാത്തൊരു ഭവനം.
കൈപിടിച്ചു കയറ്റുമ്പോള്‍
ഉഴിഞ്ഞുരുക്കുന്നു കണ്ണുകള്‍;
മേനിമൂടും പൊന്നിനെ
അളന്നെടുക്കുന്നതാവാം...
ആരോ വളര്‍ത്തി
വലുതാക്കും അരുമമക്കളെ
കൈപിടിച്ചു കയറ്റുമ്പോള്‍
കൊളുത്തണം അകതാരില്‍
ദീനിന്‍ വെളിച്ചം.
നീയാണ് ധനം,
നീ തന്നെയാണ് ധനം
എന്നാവര്‍ത്തിച്ചു പറഞ്ഞീടില്‍
മകളായ് തീരുമവള്‍
മതിയോളം സ്‌നേഹം
തിരികെത്തരാന്‍.